Ομολογώ ότι, αν και λατρεύω το θέατρο, δεν το επισκέπτομαι συχνά για λόγους που δεν είναι του παρόντος. Πήγα και είδα την Μεγάλη Χίμαιρα του Μ. Καραγάτση που παίζεται στο θέατρο Πορεία σε σκηνοθεσία Δ. Τάρλοου με τους ηθοποιούς Αλ. Αϊδίνη, Ν. Ψαρρά, Όμ. Πουλάκη, Σ. Σεϊρλή, Δ.Τάρλοου, Αλ. Αλεξανδράκη, Ηλ. Μαυρομάτη. Πρόκειται για συγκλονιστική παράσταση την οποία έχει αγκαλιάσει το κοινό αφού όλα τα εισιτήρια είναι προπωλημένα. Δεν είχα διαβάσει το βιβλίο και ως εκ τούτου δεν είχα συγκριτικά στοιχεία. Η παράσταση με τα σκηνοθετικά ευρήματα είχε στοιχεία αρχαίας τραγωδίας. «Η Μήδεια είναι ο φυσιολογικός άνθρωπος, που το ερωτικό πάθος του σκοτίζει το λογικό, όπως στον κάθε φυσιολογικό άνθρωπο» Μ. Καραγάτσης. Αυτή η αέναη μάχη-έλξη του αρσενικού με το θηλυκό που καταλήγει σε τραγικά αποτελέσματα είναι και το κεντρικό θέμα του έργου. Θα ήθελα να σταθώ στην ερμηνεία της κ. Αϊδίνη, η οποία πραγματικά με κατέπληξε. Η παρουσία της στο έργο είναι καταλυτική. Νεαρή ηθοποιός με απίστευτη ωριμότητα, η οποία, αν συνεχίσει με την ίδια ζέση θα αφήσει εποχή. Όλοι οι ηθοποιοί ήταν εξαιρετικοί και έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους. Μακάρι η παράσταση να συνεχιστεί και του χρόνου για να την απολαύσει όσο πιο πολύς κόσμος.
Δευτέρα 30 Μαρτίου 2015
Τρίτη 24 Μαρτίου 2015
Αναμένοντας το νομοθετικό έργο της νέας κυβέρνησης
Δύο μήνες μετά τις εκλογές η νέα κυβέρνηση, με την μεγάλη λαϊκή στήριξη, μεγαλύτερη από το εκλογικό της ποσοστό, ψάχνει να βρει τον βηματισμό της. Μέχρι στιγμή δεν υπάρχει ενιαίος βηματισμός (αντιφατικές ή αλληλοαναιρούμενες δηλώσεις υπουργών, δηλώσεις θεσμικών παραγόντων, δηλώσεις στελεχών στα τηλεοπτικά πάνελ κλπ). Ο πρωθυπουργός έφτασε μέχρι το Βερολίνο και συναντήθηκε με την πραγματική εξουσία της ΕΕ. Τα αποτελέσματα της συνάντησης θα φανούν εντός του Απριλίου. Η εντύπωση είναι ότι θα παραμένουμε ένα δάχτυλο πάνω από το νερό, με μικρά βουλιάγματα και λίγες δόσεις οξυγόνου. Λύση ριζική στην εξαθλίωση και την κατρακύλα ΔΕΝ ΔΙΑΦΑΙΝΕΤΑΙ. Το που πάει το πράγμα θα φανεί ΜΟΝΟ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ και στις νομοθετικές πρωτοβουλίες της Κυβέρνησης. Υπομονή για εξαγωγή ασφαλέστερων συμπερασμάτων. Η λαϊκή στήριξη, ήδη δείχνει σημεία στασιμότητας ή και κόπωσης. Είμαι σίγουρος ότι η κυβέρνηση έχει λάβει τα πρώτα μηνύματα. Το λέγαμε και προεκλογικά. Η νέα κυβέρνηση δεν θα έχει μακρά περίοδο χάριτος. Φαντάζομαι ότι η κυβέρνηση έχει καταλάβει ότι πρέπει να δώσει δείγματα γραφής ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΣΥΝΤΟΜΑ. Να δώσει το στίγμα της. ΠΟΥ ΘΑ ΟΔΗΓΗΣΟΥΝ ΤΗ ΧΩΡΑ. Τα νομοσχέδια για τις δόσεις είναι θετικά, η αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης, αν και πετσοκομένη, είναι θετική κι αυτή, αλλά τα μεγάλα προβλήματα είναι μπροστά. Η ιστορική ευκαιρία της αριστεράς δεν πρέπει να χαθεί. Τολμήστε ΑΜΕΣΑ ΑΛΛΑΓΕΣ και ΤΟΜΕΣ. ΔΩΣΤΕ ΠΝΟΗ ΚΑΙ ΚΙΝΗΣΗ ΣΤΗ ΝΕΚΡΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ. Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΡΧΙΣΕΙ ΝΑ ΠΑΡΑΓΕΙ ΞΑΝΑ. Ο κόσμος είναι μαζί σας, μην τον απογοητεύσετε.
Δίκη Παπακωνσταντίνου
Η δικαιοσύνη απεφάνθη με διάφορες πλειοψηφίες και μειοψηφίες. Και οι κρίνοντες, κρίνονται.Το λαϊκό περί δικαίου αίσθημα πόρρω απέχει από την δικαστική ετυμηγορία. Οι δικαστές σίγουρα δεν πρέπει να απονέμουν δίκαιο με βάση το "λαϊκό περί δικαίου αίσθημα", αλλά με την κατά συνείδηση ερμηνεία των νόμων και την εκτίμηση των αποδεικτικών στοιχείων. Η ιστορία θα κρίνει και αυτή την δικαστική απόφαση μέσα στα ιστορικά πλαίσια που αυτή η δίκη διεξήχθη. Το πότε θα μάθουμε την αλήθεια τι έγινε με την περιβόητη λίστα Λαγκάρντ, είναι άδηλο. Ούτε η δικαιοσύνη μπόρεσε να λύσει το θέμα. Ίσως μετά από χρόνια να μάθουν οι επόμενες γενιές τι έγινε στην Ελλάδα της οικονομικής κατοχής και εξαθλίωσης. Εμείς που βιώνουμε την κρίση, δεν θα μάθουμε. Αυτά για επίλογο μιας δίκης που έγινε πέραν και έξω από τα φώτα της "μεγάλης" δημοσιότητας.
Κυριακή 15 Μαρτίου 2015
Still Alice Κάθε στιγμή μετράει μια ανθρώπινη ταινία
Η Τζούλιαν Μουρ στο κεντρικό ρόλο της ταινίας Still Alice σε ένα ρεσιτάλ ερμηνείας στο ρόλο μιας καθηγήτριας γλωσσολογίας του Κολούμπια που αντιλαμβάνεται ότι έχει πρόωρο Αλτσχάϊμερ και συνειδητοποιεί τις συνέπειες. Την παρακολουθούμε στην εξέλιξη της νόσου, όπως επίσης παρακολουθούμε την τραγωδία των οικείων (συζύγου και παιδιών). Η Τζούλιαν Μουρ σάρωσε κάθε βραβείο και φυσικά πήρε και το Όσκαρ Α γυναικείου ρόλου για την ταινία. Η ταινία είναι βαθιά ανθρώπινη και αναφέρετια στην ανίατη (μέρι σήμερα) νόσος Αλτσχάϊμερ με την οποία ο άνθρωπος μετατρέπεται σε "άβουλο πράγμα" με το σταδιακό "σβήσιμο" του εγκεφάλου του. Το υπόλοιπο καστ της ταινίας Άλεκ Μπάλντουιν, Κρίστεν Στιούαρτ, Κέιτ Μπόσγουορθ και Χάντερ Πάρις. Είναι δραματική ταινία και το τραγικό είναι ότι μετά την βράβευση της Μουρ ο σκηνοθέτης και εκ των σεναριογράφων Ρίτσαρντ Γκλέιτζερ (μαζί με τον Γουός Γουεστμόρλαντ) πέθανε χτυπημένος από την νευροεκφυλιστική νόσο Charcot. Η μοίρα μερικές φορές παίζει ασύλληπτα "παιχνίδια". Δείτε την ταινία και συνειδητοποιήστε ότι πραγματικά κάθε στιγμή μετράει. Μην το ξεχνάμε αυτό ποτέ. Είναι βέβαιο ότι όσοι δουν την ταινία θα το εμπεδώσουν. Αλλιώς είναι να ξέρεις κάτι και αλλιώς να το βλέπεις να εκτυλίσσεται μπροστά σου.
Πέμπτη 12 Μαρτίου 2015
Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει
"Ασκός κλυδωνιζόμενος μηδεπώποτε βυθιζόμενος"
Όταν στις αρχές του 2ου προχριστιανικού αιώνα ο
πολύπειρος Αρκάδας στρατηγός Φιλοποίμην, είδε την διάθεση για εμπλοκή στα
ελληνικά πράγματα του Ρωμαίου υπάτου Φλαμινίκου, κατάλαβε πως οι Έλληνες
βρισκόταν μπροστά σε τεράστιες περιπέτειες.
Ο Φιλοποίμην αποφάσισε τότε να συμβουλευθεί το Μαντείο
των Δελφών για το μέλλον της Ελλάδος.
Η Πυθία έδωσε τον εξής χρησμό και ταυτόχρονα τον απόλυτο
ορισμό της Ελλάδας που εδώ και 22 αιώνες επιβεβαιώνεται στο ακέραιο:
"Ασκός κλυδωνιζόμενος μηδεπώποτε βυθιζόμενος"
Η ιέρεια των Δελφών παρομοίασε, δηλαδή, την Ελλάδα με
φουσκωμένο ασκί στο φουρτουνιασμένο πέλαγος, που κλυδωνίζεται μεν λόγω των
κυμάτων, αλλά που δεν πρόκειται να βυθιστεί ποτέ!
Και πράγματι, οι
Ρωμαίοι - επιβεβαιώνοντας τους φόβους του Φιλοποίμενα - ήρθαν.
Οι Γότθοι ήρθαν. Οι Άβαροι ήρθαν. Οι Φράγκοι ήρθαν. Οι
Τούρκοι ήρθαν. Οι Άραβες ήρθαν. Οι Γερμανοί ήρθαν.
Σύμμαχοι ήρθαν, προδότες ήρθαν, χρεωκοπίες ήρθαν,
μνημόνια ήρθαν...
Αλλά ο ασκός, σε πείσμα όλων αυτών και πολλών άλλων,
"μηδεπώποτε βυθίζεται"!
Τρίτη 10 Μαρτίου 2015
Αναζητείται έντιμος συμβιβασμός με τους εταίρους
Μπορεί κανείς να συμφωνεί ή να διαφωνεί με τον Γιάνη Βαρουφάκη, αλλά πρέπει να του αναγνωρίσουμε ότι είναι ομιλητικός (άλλοι λένε υπέρ του δέοντος), και έχει κάνει πλέον ευρύτατα γνωστό παγκοσμίως ότι στην Ελλάδα βιώνουμε μία ανθρωπιστική κρίση. ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΘΕΤΙΚΟ. Από τις διαπραγματεύσεις πίσω από κλειστές πόρτες με ακριτομυθίες και ένα γενικότερο κλίμα ραγιάδικης υποταγής, τουλάχιστον ακουγόμαστε. Η κυβέρνηση των σαράντα ημερών ψάχνει την περπατησιά της. Δεν την αφήνουν να πάρει ανάσα. και αυτό ο κόσμος το αναγνωρίζει, το κατανοεί και την στηρίζει. Η αντιπολίτευση περιμένει στη γωνία να κάνει το λάθος και να βγει να φωνάξει. Ήταν όμως πράξη επονείδιστη να συνυπογράψει το κείμενο του Λαϊκού Κόμματος σε βάρος της Ελλάδος. Τουλάχιστον έπρεπε να απέχει, αν όχι να διαφωνήσει. Αν μιλάμε για την πατρίδα με συγκινησιακή φόρτιση... Η πατρίδα δεν ανήκει ούτε σε Σαμαρά ούτε σε Τσίπρα, ανήκει σε όλους μας και κανείς δεν έχει δικαίωμα να πάει αντίθετα στη χώρα του. Θέλουμε όλοι να ελπίζουμε ότι κάτι θα καταφέρει η νέα κυβέρνηση και θα πάρει κάποιες ανάσες για να ασχοληθεί με τα τεράστια προβλήματα που διογκώνονται μέρα με τη μέρα. Ακόμα δεν έχουμε δείγματα νομοθετικού έργου. Χρειάζεται συντονισμός και αποφασιστικότητα. Πρέπει να αρχίσει το κυβερνητικό έργο αμέσως.
Κυριακή 8 Μαρτίου 2015
Στα χρόνια της βίας μια ταινία για την αναπτυσσόμενη Νέα Υόρκη
Η ταινία αναφέρεται στο 1981 και την προσπάθεια ενός Λατινοαμερικανού μετανάστη παντρεμένου με την κόρη ενός μαφιόζου, να στηρίξει την επιχείρησή του μεταφοράς καυσίμων με όσο το δυνατόν νόμιμο τρόπο. Αγώνας μάταιος σε μια διεφθαρμένη κοινωνία που στο βωμό του κέρδους θυσιάζει τα πάντα. Η βία στους δρόμους είναι τρομακτική. Τα χτυπήματα πολλά από τους ανταγωνιστές οδηγούν στο χείλος του γκρεμού. Τελικά πρέπει να γίνεις κυνικός και προσηλωμένος στο στόχο αδιαφορώντας και για τις απώλειες. Στο τέλος το σύστημα θα σε αναγνωρίσει ως μέλος της και θα μπορείς να επιπλεύσεις και να αναπτυχθείς. Εξαιρετική φωτογραφία σε κίτρινο φόντο της Νέας Υόρκης. Το καστ είναι πολύ καλό : Τζέσικα Τσάστεϊν, Όσκαρ Αϊζακ, Ντέιβιντ Ογιελόου στους πρώτους ρόλους, ενώ την σκηνοθεσία υπογράφει ο Τζέι Σι Τσάντορ.
Το μετέωρο βήμα του Αλέξη Τσίπρα στην μάχη με τον χρόνο
Η μάχη της κυβέρνησης με τον χρόνο είναι αδυσώπητη. Η Ευρώπη αντιλαμβάνεται ότι αν η κυβέρνηση φτάσει αλώβητη μέχρι το τέλος του χρόνου, τότε θα περιμένει με αγωνία τις εκλογές στην Ισπανία για να αλλάξει το τοπίο στην ΕΕ. Η Γερμανία γνωρίζει πάρα πολύ καλά πως αν η κυβέρνηση Τσίπρα "πάρει κάτι" με τη στάση που κρατάει, από την ΕΕ, αυτό θα λειτουργήσει ως σύνθημα στις εκλογές της Ισπανίας, η οποία δεν είναι ... Ελλάδα ούτε από πλευράς μεγέθους, ούτε από πλευράς χρέους. Εκεί η ΕΕ σηκώνει τα χέρια ψηλά. Δεν μπορεί να την βάλλει σε πρόγραμμα, όπως την Ελλάδα, οπότε πάμε για ριζική αλλαγή πολιτικής στην ΕΕ ή γράφουμε τίτλους τέλους στο οικοδόμημα του ευρώ. Επομένως θα περάσουμε 8-9 μήνες στην εντατική. Το θέμα για την κυβέρνηση είναι : θα αντέξει ο κόσμος άλλο στην ανέχεια;;. Μέχρι σήμερα ο λαός δείχνει αξιοθαύμαστη υπομονή και στηρίζει την κυβέρνηση, αλλά δεν πληρώνει κιόλας τις υποχρεώσεις του στο Κράτος, είτε γιατί δεν έχει, είτε γιατί περιμένει ευνοϊκότερες ρυθμίσεις. Τούτο έχει σαν αποτέλεσμα και το Κράτος να μην πληρώνει τίποτα στους πολίτες. Φαύλος κύκλος που δεν οδηγεί πουθενά. Εξαρχής ήταν γνωστό σε όλους ότι αυτή η κυβέρνηση θα αντιμετωπισθεί ως "εχθρός" από την ΕΕ. Συνεπώς πρέπει πολύ σύντομα να πάρει αποφάσεις : θα συνεχίσει την ασάφεια και την στασιμότητα, το τέλμα ή θα πάρει πρωτοβουλίες για τομές που θα είναι στα όρια της ανοχής (ή θα την υπερβαίνουν) των "εταίρων";΄Αυτή είναι η κρίσιμη απόφαση του Αλέξη Τσίπρα. Εκείνο που του είναι γνωστό είναι ότι αν κάνει κωλοτούμπα σε όσα έλεγε προεκλογικά, τότε θα χαθεί άλλη μία ευκαιρία της Αριστεράς και θα μπει πάλι στην εσωστρέφεια για αρκετά χρόνια. Αντίθετα αν σταθεί δίπλα στο λαό τότε μπορεί να ελπίζει για μακροημέρευση. Τα εμπόδια τα ήξεραν όταν υπόσχονταν όσα είπαν στον Ελληνικό Λαό. Ο λαός δεν τα περιμένει όλα, αλλά περιμένει ότι οι πραγματικές κόκκινες γραμμές θα τηρηθούν με σθένος και χωρίς υποχωρήσεις. Η απόφαση ανήκει στον Αλέξη Τσίπρα, αφού εξηγήσει τις συνέπειες στης απόφασής του στον Ελληνικό Λαό.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)