Σπεύδω από την αρχή να πω ότι πρέπει να δείτε την ταινία των 145 λεπτών. Οπωσδήποτε. Εκεί που θα νομίσετε ότι στο πρώτο μισό φαίνεται να έχει τελειώσει, το δεύτερο μέρος είναι .... όλα τα λεφτά. Δεν έχω διαβάσει το βιβλίο. Η μεταφορά του όμως έγινε από την ίδια την συγγραφέα. Η σκηνοθεσία είναι του Ντέιβιντ Φίντσερ και παίζουν οι Μπεν Άφλεκ, Ρόσαμουντ Πάικ (εξαιρετική), Νιλ Πάτρικ Χάρις, Μίσι Πάιλ, Τάιλερ Πέρι, Κιμ Ντίκενς. Πρόκειται για την κινηματογραφική "ωδή στην υποκρισία". Ο άνθρωπος, η αλήθεια, το ψέμα και η κατασκευή αλληλοσυγκρούονται σε έναν αγώνα μέχρις εσχάτων. Ποιος θα επικρατήσει; Νομίζω πως στις μέρες μας η απάντηση είναι πανεύκολη: η επίπλαστη-εικονική πραγματικότητα και η υποκρισία. Δεν έχει σημασία η αλήθεια, αυτό που έχει σημασία είναι το πως τα ΜΜΕ (δικαστές, επιστήμονες, παντογνώστες, κριτές των πάντων) θα δώσουν στο κοινό την εικόνα ΠΟΥ ΑΥΤΑ ΘΕΛΟΥΝ, η οποία συνήθως είναι αυτή ΠΟΥ ΠΟΥΛΑΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ. Η αλήθεια δεν έχει κανένα ενδιαφέρον. Όλοι οι ηθοποιοί είναι εξαιρετικοί, και οι δεύτεροι ρόλοι. Εκείνη που κλέβει την παράσταση είναι η "αντιπαθής και σατανική" Πάικ που χτίζει έναν εξαιρετικό ρόλο με πάρα πολύ μεγάλες δυσκολίες. Είναι ερμηνεία για βραβεύσεις. Ο Μπεν Άφλεκ είναι δωρικός όσο πρέπει και αποτυπώνει στο τέλος, εξαιρετικά, την αδυναμία του και την απορία του στην έκφρασή του, όταν η αλήθεια υποχωρεί απέναντι στην υποκρισία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου