Οι μέρες των γιορτών έφερναν πιο κοντά την ευρεία οικογένεια. Τώρα βέβαια με την κρίση που μας έχει διαλύσει κι αυτό γίνεται σε πολύ περιορισμένο και στενότερο κύκλο. Η ταινία| "Αύγουστος" του Τζον Γουέλς μας μεταφέρει στην Οκλαχόμα, κάπου στη μέση του πουθενά στην κεντρική πολιτεία των ΗΠΑ, όπου μία οικογένεια μαζεύεται για μία κηδεία. Στο δείπνο μετά την κηδεία η μητέρα, οι τρεις κόρες, η αδερφή της μητέρας και οι γαμπροί συγκρούονται, μυστικά αποκαλύπτονται, οι μάσκες πέφτουν, η οικογένεια διαλύεται και όλοι φεύγουν σε διαφορετική κατεύθυνση αφήνοντας την μητέρα μόνη κι έρημη σε ένα άδειο σπίτι. Η ταινία είναι θεατρικής πλοκής. Δύο οι κυρίαρχες μορφές: η εξαρτημένη από τα χάπια μητέρα και η μεγάλη της κόρη που προέρχεται από έναν διαλυμένο γάμο. Η σύγκρουση είναι συγκλονιστική. Η Μέριλ Στριπ (μητέρα) και η Τζούλια Ρόμπερτς (κόρη) δίνουν ένα ρεσιτάλ ερμηνείας. Για την Μέριλ Στριπ τι να πεις κανείς. Η μεγαλύτερη εν ζωή ηθοποιός παγκοσμίως και πάλι μεταμορφώνεται σε μία μάνα ψυχασθενή (εθισμένη από τα χάπια) από την οποία δεν μπορεί να κρύψει κανείς τίποτα, όπως λέει και η ίδια. Έκπληξη είναι η Τζούλια Ρόμπερτς η οποία εμφανίζεται παίζοντας ρόλο στην ηλικία της, χωρίς μακιγιάζ και ιδιαίτερη φροντίδα. Οι ανθρώπινες σχέσεις και ειδικότερα οι οικογενειακές σχέσεις περνάνε κρίση. Τα μέλη της οικογένειας έχουν απομονωθεί ο καθένας στην αντιμετώπιση των δικών του προβλημάτων και έχει χαθεί η επικοινωνία και η ζεστασιά. Μήπως στην εποχή μας κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει; Η τελευταία σκηνή του έργου με την μητέρα να κουρνιάζει στην αγκαλιά της ινδιάνας οικιακής βοηθού παραπέμπει στην αλλοδαπή που φροντίζει τους ηλικιωμένους στην πατρίδα μας. Δείτε την ταινία. Είναι σκληρή, αλλά αληθινή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου