Φτάσαμε και στους νεκρούς. Δεν ξέρω από που πρέπει να αρχίσουμε να μετράμε για να δούμε που μας κατάντησε η κατοχή που ζούμε εξαιτίας των ανίκανων και των λαμογιών που μας κυβέρνησαν για 30 χρόνια. Να μετράμε όσους έχουν αυτοκτονήσει (κοντά μία κωμόπολη), ή όσους καθημερινά πεθαίνουν από την απόγνωση;. Ο τελευταίος νεκρός, ο Παύλος Φύσσας, σε έφυγε μαχαιρωμένος από δολοφόνο που του κατάφερε καίριο χτύπημα στην καρδιά. Πόσοι άλλοι θα ακολουθήσουν; Η κοινωνία, το έχω πει πολλές φορές, βράζει και με ένα τυχαίο γεγονός μπορεί να εκραγεί με απρόβλεπτες διαστάσεις. Η απόγνωση και η δυστυχία έχει οδηγήσει πολλούς συμπολίτες μας να αναζητούν λύσεις στην ωμή βία, τον τσαμπουκά, τις βιαιοπραγίες και δυστυχώς είχαμε και τον πρώτο νεκρό. Το πρώτο που θα μπορούσε να πει κάποιος για την έξαρση της βίας είναι ότι πλήττει τους αδύνατους και τους απροστάτευτους. Αυτό είναι το αξιοπερίεργο. Πλήττονται άνθρωποι του μόχθου και της βιοπάλης. Όχι, πως πρέπει πληγεί κάποιος άλλος, (η βία ποτέ δεν είναι λύση) αλλά δεν πρέπει να μας διαφεύγει της προσοχής ότι ο "τσαμπουκάς" εξαντλείται σε αδύναμους. Ό Θεός να βάλει το χέρι του.....Θερμά συλλυπητήρια στην οικογένεια του Παύλου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου