Μέρα με την μέρα, βδομάδα με την βδομάδα, ο Ελληνικός Λαός παρακολουθεί τον κατήφορό του σε ένα γκρεμό χωρίς τέλος. Μάταια τα ΜΜΕ που στηρίζουν την τρικομματική κυβέρνηση προσπαθούν να βρουν έστω και ΜΙΑ είδηση που να δίνει ελπίδα. Οι μειώσεις των εισοδημάτων (όσων ακόμα εργάζονται) είναι ΣΥΝΕΧΕΙΣ. Η ανεργία είναι μάστιγα και έχει χτυπήσει ΟΛΕΣ τις οικογένειες. Το χαμόγελο έσβησε από τα χείλη ακόμα και των νέων που βλέπουν, τόσο την ανημπόρια των γονιών τους, όσο και το δικό τους αδιέξοδο. Η Βουλή των Ελλήνων, σιδηροδέσμια στις μνημονιακές της αποφάσεις, δεν μπορεί να επέμβει και "νομοθετεί" περιστασιακά για να μην ξεχάσει στην κυριολεξία ποιο είναι το έργο της και ο ρόλος της στην κατεχόμενη χώρα. Δύο μεγάλες εκδηλώσεις της μεγαλοαστικής τάξης έλαβαν χώρα και συγκέντρωσαν την ελιτ της Ελλάδας που δεν υποφέρει για να ακούσουν τον Κ. Μητσοτάκη να αυτολιβανίζεται και για να τιμήσουν τον Κ. Καραμανλή. Και έξω από τους χώρους των εκδηλώσεων ο λαός, αμήχανος, τσακισμένος και βουβός (ακόμα) αγωνίζεται να κρατήσει με νύχια και με δόντια την χαμένη του αξιοπρέπεια. Η ντόπια κυβέρνηση απλώς σπρώχνει το χρόνο (μέχρι τις γερμανικές εκλογές ;) χωρίς να ξέρει τι περιμένει. και τι πρέπει να κάνει. Η καραμέλα της ανάπτυξης αρχίζει να ταυτίζεται με το ξεπούλημα κάθε "ασημικού" που διαθέτει ο τόπος έναντι οιουδήποτε ανταλλάγματος. Συμβάσεις εμπορικών επιχειρήσεων, που παλαιότερα δεν θα απασχολούσαν παρά μόνο τους αντισυμβαλλόμενους γίνονται με την παρουσία του πρωθυπουργού. Αυτό λέγεται ανάπτυξη. Και οι άνεργοι αυξάνονται, όπως αυξάνονται και οι ανασφάλιστοι εργαζόμενοι και οι υποαπασχολούμενοι και οι ωρομίσθιοι και οι περιστασιακά εργαζόμενοι. Ο τζίρος στην κατανάλωση έχει πέσει σε δυσθεώρητα χαμηλά επίπεδα. Ελπίδα δεν φαίνεται από πουθενά. Η κυβέρνηση κρατιέται μόνο από τις "ενέσεις" βοήθειας των δανειστών που την στηρίζουν όσο την χρειάζονται. Η αντιπολίτευση ψάχνει να βρει τον "μελλοντικό" (;) κυβερνητικό βηματισμό της, απογοητεύοντας κι αυτή τους πολίτες με την έλελιψη σταθερής, πειστικής και εφαρμόσιμης αντιπρότασης σε όσα τραγικά κάνει η κυβέρνηση, κατ' εντολή των δανειστών. Τα λεγόμενα μικρά κόμματα, άλλα ενδιαφέρονται μόνο για την πολιτικής τους επιβίωση και άλλα κοιτάζουν να πάρουν μια καλύτερη θέση στις επόμενες βουλευτικές εκλογές, όποτε μας επιτρέψουν οι δανειστές να κάνουμε. Η κατάσταση φτάνει αργά, αλλά ΣΙΓΟΥΡΑ στο απροχώρητο. Εκεί που δεν υπάρχει λογική και η απόγνωση θα κυριαρχήσει. Με ευχές και τρυκ δεν μπορείς να αποφύγεις το ιστορικά μοιραίο. Είναι αναπόφευκτο. Δυστυχώς για όλους μας. Κάποιοι μας έχουν ήδη προγράψει. Θα λειτουργήσουν άραγε τα εθνικά αντνακλαστικά για να ξεφύγουμε από την βουβή δουλεία που μας επέβαλαν για άλλη μία φορά; Ποιός ξέρει;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου