The Master μία καταπληκτική ταινία

Η ταινία The Master η νέα του Πολ Τόμας Άντερσον (5 φορές υποψήφιος για Όσκαρ) ήδη έχει αποσπάσει στο 69ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας  το Βραβείο Σκηνοθεσίας και το Βραβείο Ανδρικής Ερμηνείας που μοιράστηκαν οι δύο συμπρωταγωνιστές, Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν και Χοακίν Φοίνιξ. Στην ταινία πρωταγωνιστεί επίσης και η Έιμι Άνταμς.Η ταινία είναι διάρκειας 144 λεπτών και πρέπει να τη δείτε. Θα ακούσετε ότι είναι ίσως κουραστική και γενικά λίγο "χαμένη". Κάντε υπομονή μέχρι το τέλος να δείτε τη λύση του γρίφου που σας κάνει να στριφογυρίζετε στην θέση σας. Οι λόγοι που πρέπει να τη δείτε είναι η αξεπέραστη ερμηνεία των δύο πρωταγωνιστών. ΡΕΣΙΤΑΛ ηθοποιίας με ελαφρό προβάδισμα (πολύ ελαφρό) του Χοακίν Φοίνιξ ο οποίος είναι η απόλυτη φιγούρα του έργου (στήσιμο, προφορά, εκφορά του λόγου, κινήσεις). Απλά απολαύστε τις ερμηνείες. Και τώρα στο θέμα της ταινίας: Ο Μάστερ στο τέλος του έργους απευθυνόμενος στον μαθητή του Φρέντι του λέει ότι δεν υπάρχει ένας άνθρωπος που δεν έχει (δεν υπακούει) σε έναν Μάστερ. Εκεί είναι το κλειδί του έργου. Ο Φρέντι, αλκοολικός βετεράνος του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου, γυρολόγος και κυριολεκτικά "φτερό στον άνεμο" είναι το κατάλληλο υλικό για να γίνει οπαδός ενός ΜΑΣΤΕΡ, ενός μέντορα, τον οποίο αμφισβητεί ο ίδιος του ο γιός. Κι όμως ο Φρέντι γίνεται υποχείριο του ΜΑΣΤΕΡ. Η σκηνή που πηγαινοέρχεται από τον τοίχο στο παράθυρο απανωτές φορές, δείχνει την πλήρη αλλοτρίωση-υποδούλωση του οπαδού στην εξουσία του Μάστερ. Πόσοι άραγε άνθρωποι δεν είναι τυφλά υποχείρια σε σέχτες, αιρέσεις, θρησκείες, οργανώσεις και ακολουθούν πιστά κι άκριτα το αφεντικό, τον αρχηγό, τον ηγέτη τον ΜΑΣΤΕΡ, ανάλογα με το πως τον αποκαλούν. Χαρακτηριστικές σκηνές είναι η αντίδραση του οπαδού σε ανθρώπους που τολμούν να διαφοροποιηθούν ή να κριτικάρουν δυσμενώς τις απόψεις του ΜΑΣΤΕΡ. Ο πιστός οπαδός θα πλακώσει στο ξύλο όσους διαφωνούν με την "αυθεντία" του ΜΑΣΤΕΡ. Ποιος είναι όμως ο οπαδός; Είναι εκείνος που δεν καταλαβαίνει τίποτα από όσα του λέει ο Μάστερ, αλλά πιστεύει σ' αυτόν. Στο υποσυνείδητό του παραμένει ο ίδιος που ήταν πριν συναντήσει τον Μάστερ και αυτό φαίνεται από την πρώτη και την τελευταία σκηνή του έργου. Η ταινία δείχνει την άκριτη και τυφλή υποταγή. Τον φανατισμό σε ιδέες και πρόσωπα. Εξαιρετικά επίκαιρο θέμα και συνάμα διαχρονικό. Μία μεγάλη ταινία με καταπληπτικές και αξεπέραστες ερμηνείες. Δείτε την.