Στην σύνοδο των Βρυξελλών συζητιέται πλέον και επίσημα ο διαχωρισμός της Ευρώπης σε δύο ή και περισσότερες ταχύτητες. Η Γερμανία, ό,τι δεν κατάφερε με τα όπλα πριν από 70 χρόνια, το καταφέρνει με την οικονομική της ισχύ. Επιδιώκει να επιβάλλει την άποψή της στα υπόλοιπα κράτη-μέλη της ΕΕ και σιγά-σιγά θα καταφέρει να επικυρώσει την κυριαρχία της στην Ευρώπη. Τα οράματα περί ενωμένης Ευρώπης των ονειροπόλων οραματιστών πολιτικών του περασμένου αιώνα, έχουν πιά ξεθωριάσει. Στην Ευρώπη του 21ου αιώνα επικρατεί το δίκαιο του ισχυρότερου. Η Ευρώπη των λαών μετατρέπεται σιγά-σιγά σε Ευρώπη των ενωμένων τραπεζών. Οι λαοί υποφέρουν, ακόμα και σε προηγμένες χώρες. Καθημερινά βλέπουν τα εργασιακά και ασφαλιστικά τους δικαιώματα να περικόπτονται. Φωνάζουν, διαδηλώνουν, παραλύουν την οικονομία των χωρών τους για κάποιες μέρες και μετά τα κεφάλια μέσα, διότι οι υποχρεώσεις τρέχουν. Αναρωτιέται κανείς που θα σταματήσει αυτή η εξαθλίωση των μαζών. Ποιός είναι ο στόχος άραγε; Πως θα αντιδράσουν οι λαοί της Ευρώπης; Οι πολιτικές δυνάμεις στην συντριπτική τους πλειοψηφία είναι χαμένες ή συμβιβασμένες. Δεν υπάρχει εναλλακτική πρόταση για έξοδο από την βαθειά κρίση αξιών και στόχων. Πως οδηγηθήκαμε από την Ευρώπη των λαών στην Ευρώπη των τραπεζών;; Πως θα επανέλθουμε, αν πλέον είναι εφικτό, στην Ευρώπη των λαών;; Αυτά είναι σύγχρονα ερωτήματα που θα μπορούσαν να γίνουν εφαλτήρια νέων ιδεών και νέων πολιτικών. Υπάρχουν άραγε πολιτικοί υψηλού βεληνεκούς στη γηραιά ήπειρο να σηκώσουν ανάστημα και να δώσουν νέα κατεύθυνση και νέα πνοή και ελπίδα στους λαούς της Ευρώπης;; Δεν βλέπω κάτι τέτοιο. Η νομενκλατούρα της ΕΕ έχει βάλει σταθερές βάσεις και τα πρόσωπα παραμένουν τα ίδια υπηρετώντας τις ίδιες ιδέες, με τα αποτελέσματα να τα βλέπουμε καθημερινά στα δελτία ειδήσεων. Δεν είναι μόνο η Ελλάδα σε κρίση, είναι πολλές ευρωπαϊκές χώρες. ΑΥΤΟ ΚΑΤΙ ΛΕΕΙ. Σημασία έχει ποιός θα βάλει φρένο στην κατρακύλα και να ανατρέψει το κλίμα, δίνοντας προοπτική. Είναι εφικτό αυτό;;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου