Το θαύμα της θάλασσας των Σαργασσών η ελληνική ταινία

Την σκηνοθεσία υπογράφει ο Σύλλας Τζουμέρκας. Πολύ ωραία φωτογραφία. Χαοτικό σενάριο με πολλά θέματα ανακατωμένα μεταξύ τους. Κοινωνική κραυγή με θρησκευτικές πινελιές, ζωή της επαρχίας, ανία αλλά και σεξουαλικά όργια (με αλληγορική διάθεση), ένα έγκλημα αντίδραση σε όλη την αρρωστημένη κατάσταση και όλα μαζί σε μια"κατσαρόλα" και όποιος κατάλαβε... κατάλαβε. Ο ελληνικός κινηματογράφος στροβιλίζεται και ψάχνει στίγμα. Η ελληνική κοινωνία της τελευταίας δεκαετίας είναι σαν χαμένη. Αν αυτό θέλει να πει η ταινία, τα καταφέρνει διότι και ο θεατής βγαίνει σχεδόν ...χαμένος μετά την προβολή της ταινίας. Διέξοδος από πουθενά. Αυτά...

Ο Ιρλανδός ένα κινηματογραφικό επικό αριστούργημα

Ο Μάρτιν Σκορτσέζε για άλλη μια φορά ασχολείται με τα "καλά παιδιά" και μας αιχμαλωτίζει σε ένα κινηματογραφικό αριστούργημα στα άδυτα μιας από τις οικογένειες μαφιόζων η οποία μεσουράνησε στις ΗΠΑ. Τα πρόσωπα υπαρκτά ο Φρανκ Σίραν (Ρόμπερτ Ντε Νίρο), ο Τζίμι Χόφα (Αλ Πατσίνο), ο Ράσελ  Μπουφαλίνο (Τζο Πέσι), ο Μπιλ Μπουφαλίνο (Ρέι Ρομάνο), ο Άντονι Προβενζάνο (Στίβεν Γρέϊαμ),ο Φρανκ Φιτζσίμονς (Γκάρι Μπασαράμπα), ο Τσάκι Ο' Μπράϊεν (Τζέσε Πλέμονς), αποτυπώνουν την εποχή της μαφίας και τον τρόπο λειτουργίας της. Ιστορικές αναφορές στον Κένεντι την άνοδό του και την δολοφονία του, στην απόβαση στον κόλπο των Χοίρων, στην εξαφάνιση του Τζίμι Χόφα κλπ. Ο θεατής βλέπει τη διαδρομή του Φρανκ Σίραν, ενός οδηγού, ο οποίος σιγά-σιγά, από μικροκλοπές, μπαίνει στα άδυτα της μαφίας και γίνεται αρχιεκτελεστής. Φτάνει στην δολοφονία του Τζίμι Χόφα, κατ΄εντολή της μαφίας, του οποίου Χόφα ήταν δεξί χέρι στο σωματείο των φορτηγατζήδων των ΗΠΑ. Η βουβή αποδοχή της ανάθεσης σ΄αυτόν της πράξης αυτής από τον Ρομπερτ Ντε Νίρο είναι από τις κορυφαίες σκηνές της ταινίας. Η διαδρομή αυτή κρατάει 210 λεπτά (3,30 ώρες κινηματογραφικής πανδαισίας) με μερικά από τα ιερά τέρατα του παγκόσμιου κινηματογράφου. Η κατάληξη όλων των πρωταγωνιστών, εν τέλει, είναι είτε ή δολοφονία τους είτε, στην καλύτερη περίπτωση, ή φυλάκισή τους. Ο Φρανκ Σίραν είναι αυτός που στις διηγήσεις του στα γεράματά του ομολόγησε ότι είχε σκοτώσει τον Τζίμι Χόφα, του οποίου το πτώμα  δεν έχει βρεθεί ποτέ από την εξαφάνισή τους στις 30-7-1975 και το 1982 θεωρήθηκε επίσημα νεκρός. Το FBI δεν μπόρεσε να τον συνδέσει με το έγκλημα και δεν του αποδόθηκε η κατηγορία. Στην ταινία βλέπει κανείς και την οικογενειακή ζωή των μαφιόζων (βλ. Νονός) και τις σκέψεις τους για την αξία της οικογένειας κλπ.  Το καστ είναι εκπληκτικό. Η παραγωγή πανάκριβη. Η σκηνοθεσία του μετρ του είδους Σκοτσέζε είναι εξαιρετική. Ίσως να πρόκειται για το ρέκβιεμ του μεγάλου σκηνοθέτη στη θεματογραφία της μαφίας στα σκοτεινά χρόνια της μεσουράνησης της στις ΗΠΑ. Πρόκειται για ένα κινηματογραφικό επικό αριστούργημα. Μην τη χάσετε. 

Οι Άθλιοι μια εξαιρετική ταινία για την πραγματικότητα

Όποιος θέλει να προσεγγίσει το πιο οξύ πρόβλημα της εποχής μας, αλλά και του εγγύτατου μέλλοντος που έχει να αντιμετωπίσει η Ευρώπη, αυτό της πολυπολιτισμικότητας, μετά την μετακίνηση των πολιτισμών από τις χώρες της Αφρικής και της Ασίας (πρόσφυγες, κλιματικοί μετανάστες, εξαθλιωμένοι που ζητούν καλύτερο μέλλον κλπ) πρέπει οπωσδήποτε να δει τη γαλλική ταινία οι άθλιοι. Στο κράτος με την πιο έντονη, ίσως, πολυπολιτισμική κοινωνία, τη Γαλλία, η γκετοποίηση μεταναστευτικών ομάδων και η εναγώνια προσπάθεια να ζήσουν κι αυτοί το όνειρο του ευρωπαϊκού τρόπου ζωής, δημιουργεί μείγμα εκρηκτικό και αρκεί ένα γεγονός να ανάψει τη φωτιά. Τότε θα ζήσουμε ανεξέλεγκτες καταστάσεις που δεν θα μπορεί να συγκρατήσει κανείς, ότι και να αντιπροσωπεύει. Η ταινία αφήνει μαι μικρή ελπίδα για την συγκατοίκηση που βασίζεται στον αλληλοσεβασμό κι όχι στο φόβο και την καταπίεση κατατρεγμένων αθλίων. Είναι νομοτελειακό να αντιδράσουν και τότε κανείς δεν μπορεί να ξέρει τι θα γίνει. Η βελτίωση των υποδομών στις χώρες τους ίσως είναι μία κάποια λύση. Ένα επεισόδιο με τον τραυματισμό ενός παιδιού κι ένα βίντεο από drone που το θέλουν όλοι γίνεται θρυαλλίδα βίαιων επεισοδίων. Εξαιρετικά ρεαλιστική ταινία θα μπορούσε να χαρακτηριστεί κοινωνικό θρίλερ, που όλοι το βλέπουν αλλά δεν το αντιμετωπίζουν, παρά το αφήνουν στην τύχη του. Κανένα σχέδιο και ότι ήθελε προκύψει. Δείτε την εξαιρετική αυτή ταινία. Μας αφορά όλους. Θα μπορούσε να την δει κανείς και σαν ντοκιμαντέρ. Τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Λαντζ Λι.

Πόνος και δόξα ένας Αλμοδοβαρ σε αυτοβιογραφική ταινία

Ο Σαλβαδόρ Μάγιο ένας σκηνοθέτης με πολλές επιτυχίες στο παρελθόν ζει αποτραβηγμένος από τον σινεμά συντροφιά με τις ασθένειές του και τους πόνους του με μόνη παρηγοριά τις αναμνήσεις του από την παιδική του ηλικία και την εικόνα της μητέρας του. Στην αναζήτηση του πρωταγωνιστή του στην προς 32 ετών κλασσική του ταινία, πέφτει και στην ηρωίνη προκειμένου να βρει λύση στους πόνους του. Από ένα θεατρικό μονόλογο συναντά μετά από χρόνια έναν νεανικό του έρωτα και αποφασίζει να συμβιβαστεί με τους πόνους του και να ξεκινήσει και πάλι. Ο Αντόνιο Μπαντέρας σε μια εξαιρετική ερμηνεία που θα την συναντήσουμε σε υποψηφιότητες βραβείων. Τα σκηνικά είναι γεμάτα από το χρώμα του Αλμοδόβαρ. Ο σκηνοθέτης του έργου είναι ο ίδιος και ο Μπαντέρας τον αναπαριστά με πιστότητα σε μια λιτή αλλά γεμάτη συναισθήματα εσωτερική ερμηνεία. Δείτε την ταινία. Ένας πολύ μεγάλος σκηνοθέτης αυτοβιογραφείται. Αυτό και μόνο είναι εξαιρετικός λόγος να δείτε την ταινία. 

Τζούντι ένα ρεσιτάλ ερμηνείας της Ρενέ Ζελβέγκερ

Μία ακόμα οσκαρική ερμηνεία από την εξαιρετική Ρενέ Ζελβέγκερ ενσαρκώνοντας την μεγάλη Τζούντι Γκάρλαντ στο τέλος της σύντομης ζωής της. Η ταινία κάνει αναφορά στο τίμημα της επιτυχίας της μικρής Τζούντι όταν έπαιζε ανήλικη στον μάγο του Οζ. Οι στερήσεις της μικρής Τζούντι θα την ακολουθούν σε όλη της τη μετέπειτα ζωή. Τα χάπια, η αϋπνία και το αλκοόλ σημάδεψαν τα τελευταία χρόνια της πολυτάραχης ζωή της. Η Ρενέ Ζελβέγκερ είναι εξαιρετική και απόλυτα πειστική παίζοντας μία μυθική μορφή του Χόλιγουντ. Αδυνατισμένη, σχεδόν σκελετωμένη, δείχνει για άλλη μια φορά το μεγάλο της ταλέντο. Δείτε την ταινία ανεπιφύλακτα. Δείτε την αθέατη όψη των μεγάλων σταρς και το πόσες θυσίες κάνουν στο βωμό της  επιτυχίας η οποία, πολλές φορές, αφήνει ανεξίτηλα σημάδια στην μετέπειτα ζωή τους. 

Παλιά Αθήνα 1090

Παλιά Αθήνα 1089

Παλιά Αθήνα 1088

Παλιά Αθήνα 1087

Παλιά Αθήνα 1086

Παλιά Αθήνα 1085

Παλιά Αθήνα 1084

Παλιά Αθήνα 1083

Παλιά Αθήνα 1082

Παλιά Αθήνα 1081